Page 1 Page 2 Page 3 Page 4 Page 5 Page 6 Page 7 Page 8 Page 9 Page 10 Page 11 Page 12 Page 13 Page 14 Page 15 Page 16 Page 17 Page 18 Page 19 Page 20 Page 21 Page 22 Page 23 Page 24 Page 25 Page 26 Page 27 Page 28 Page 29 Page 30 Page 31 Page 32 Page 33 Page 34 Page 35 Page 36 Page 37 Page 38 Page 39 Page 40 Page 41 Page 42 Page 43 Page 44E en afspraak maken met Rebaz valt niet mee. Want Rebaz is druk. Of het telefonisch kan en o ja, het liefst ’s avonds. Overdag moet er gestudeerd worden. Studeren en werken, dat is het leven van de uit Iraaks Koerdistan afkomstige Almerenaar. Een half jaar geleden was hij te zien op televisie, in het programma De Reünie. Hoewel hij dan wel niet de BN-er van de klas was, stal hij samen met zijn broer de show. Want hun verhaal over kansen grijpen, hard werken en resultaat boeken – het inspireerde veel kijkers. Ambitieus Rebaz was 13 toen hij met zijn tweelingbroer, twee zussen, een oudere broer en ouders naar Nederland vluchtte. Het gezin verbleef achtereenvolgens in een AZC in Leusden en een tijdelijk opvang in Kollum (Friesland), alvorens het een huis vond in Assen. Tegen die tijd had Rebaz de Nederlandse taal al aardig onder de knie. De broers vielen toen al op door hun ambities. Voor de, inmiddels overleden, vader zal dat hartstikke vanzelfsprekend zijn geweest, want in Irak konden Rebaz en Rebin er ook wat van. “Mijn vader had een timmerfabriek en mijn broer en ik runden daar zo’n beetje de showroom op de eerste verdieping. Toen door de oorlog de inkomsten terugliepen, heeft mijn vader twee tafeltennistafels gemaakt en mijn broer en ik verhuurden die. Iedereen mocht komen tafeltennissen en de verliezer betaalde de huur.” Vrijstelling In Nederland gingen de broers via de mavo naar het mbo en uiteindelijk naar het hbo. De keuze viel op een ICT- opleiding, bedrijfskundige informatica. “Het was de tijd dat het internet in opkomst was. Het zag er veel belovend uit.” Om hun studie te kunnen betalen, verdienden ze bij als taxichauffeur. Daar ontdekten ze al snel dat een eigen taxibedrijf voor meer inkomsten zorgt dan in loondienst rondrijden voor een ander. “In 2008 kochten we onze eerste auto en niet lang daarna de tweede. We zaten zo’n 30 tot 40 uur op de taxi. Ja, dat was naast onze hbo-studie.” Ook ontmoetten ze boeiende klanten. “Arm en rijk, iedereen stapt in de taxi. Ik luisterde naar hun verhalen. En naar de adviezen. Ik had een keer een man in de auto die in de financiële wereld werkte. De wereld van aandelen, beleggen, hedgefunds. Het was zó boeiend wat hij vertelde. Zo boeiend, dat ik er weinig van geloofde. Zo boeiend en aantrekkelijk kon het niet zijn, leek me.” Dat was het wél, beweerde broer Rebin. “Hij studeerde heel fanatiek en wist al meer van die wereld. Het is echt Rebaz Hussein: “Succes en nieuwsgierigheid motiveren me.” magazine leren & ontwikkelen 14